بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد سوپرجاذب بر برخی صفات زراعی نخود در منطقه هوراند

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد سوپرجاذب بر برخی صفات زراعی نخود در منطقه هوراند،آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در بهار سال ۱۴۰۰ در منطقه هوراند انجام خواهد شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، محدودیت ملایم آبی یا قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی و محدودیت شدید آبی یا قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی) به عنوان عامل اصلی مقادیر مختلف سوپرجاذب (عدم استفاده از سوپرجاذب ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب) به عنوان عامل فرعی بودند نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که اثرات ساده تنش و سوپرجاذب بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل سوپرجاذب و تنش بر ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد و بر سایر صفات اثر معنیداری نداشتند. نتایج نشان داد که قطع آبیاری سبب کاهش تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف شد، در حالی که ارتفاع گیاه واکنش معنی داری به قطع آبیاری نشان نداد. استفاده از سوپر جاذب باعث تعدیل اثرات تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه نخود شد. بیشترین خود شد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف در استفاده از ۱۵۰ کیلوگرم سوپر جاذب حاصل شد.