بررسی نقاط قوت و ضعف استفاده از ابزارهای واقعیت مجازی جهت دیجیتالی کردن، مدیریت و ارائه مجازی طرح های ساختمانی در ایران

گرچه ممکن است طراحی نقشه دیدگاه یک معمار را نشان دهد ولی نمی تواند این ادراک فضا را به صورت واقعی در اختیار کاربر قرار دهد. تمامی ابزارهای سنتی ارائه از جمله طراحی های سه بعدی و ماکت نیز گرچه مفید هستند ولی نمی توانند جایگزین مقیاس های واقعی باشند. استفاده از واقعیت مجازی اما می تواند طرح ها را در مقیاس واقعی، سریع و ارزان در اختیار کاربران قرار دهد. طراحی می تواند بلافاصله به دنیای مجازی منتقل شود و با یک شبیه سازی با کیفیت خوب کاربران می توانند درون آنچه طراحی شده راه بروند، جزئیات را ببینند و در جریان تغییرات در لحظه طرح قرار گیرند. با وجود این امکانات عالی، ارائه دهندگان این سرویس در ایران عموما به تولید انواع محتوای سفارشی پرداخته اند که فاقد انعطاف لازم برای معماران و شرکت های متوسط و کوچک است و هزینه بالایی نیز در بر دارد. همچنین یافتن برنامه نویس واقعیت افزوده اغلب دشوار است و ایده صاحبان مشاغل ممکن است به درستی اجرا نشود. از این رو این مقاله درصدد معرفی ابزارهای واقعیت مجازی در ایران و بررسی نقاط قوت، ضعف و ارائه پیشنهادهایی جهت انطباق این ابزارها با نیاز معماران، شرکت های ساختمانی و تولیدکنندگان و فروشندگان مصالح ساختمانی است. این پژوهش علاوه بر بررسی تمامی نرم افزارهای مورد استفاده در ایران، تجربه های عملی استفاده از این تکنولوژی در ایران را مورد واکاوی قرار داده است و براین اساس مهم ترین نکات در طراحی این سامانه ها را جهت اثربخشی در حوزه معماری مورد بحث قرار داده است.

کلیدواژه ها:

نرم افزارهای واقعیت مجازی ، ایران ، معماری ، طرح های ساختمانی