بررسی اهمالکاری و عوامل مرتبط آن در دانشجویان پرستاری

مقدمه: تربیت و آموزش دانشجویان مهمترین رسالت دانشگاه ها می باشد. زیرا دانشجویان آینده کشور را تشکیل می دهند. یکی ازچالش هایی که اکثر دانشجویان با آن مواجه هستند و تاثیر منفی بر یادگیری و موفقیت تحصیلی آنان بر جای می گذارد، اهمال کاریتحصیلی نام دارد. باتوجه به اینکه اهمالکاری تحصیلی در بین دانشجویان درحال افزایش است و عوارض ناخوشایندی بر جایمی گذارند لذا محقق بر ان شد تا مطالعه ای با هدف تعیین اهمالکاری و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری انجام دهد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع پژوهش توصیفی – تحلیلی است. جامعه پژوهش دانشجویان در حال تحصیل در دانشکده هایپرستاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سه شهر این استان ساری، بهشهر و آمل بوده است. حجم نمونه ها پژوهش به تعداد ۳۰۰نفر بود که بصورت تصادفی طبقه ای نمونه گیری شد. ابزار گرداوری پژوهش در این مطالعه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، وپرسشنامه اهمال کاری تاکمن (۱۹۹۱) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار،فراوانی و درصد) و تحلیلیتحلیل شدند.یافته: میانگین نمره ی اهمالکاری دانشجویان ۲۶/۰۵ و متوسط با حداکثر نمره ی ۵۲ و حداقل نمره ی، ۱۹ بود. متغیرهای وضعیتتاهل و معدل و سابقه مصرف سیگار دارای ارتباط معنی دار با اهمالکاری بودند. اما ارتباط بین اهمالکاری و جنسیت، سن، وضعیتتحصیل، تجربه وقایع فشارزا در ۶ ماه اخیر از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتایج: با توجه به تاثیر و پیامد های اهمالکاری تحصیلی بر دانشجویان توصیه می شود، مدیران استراتژی های آموزشی مناسبی درجهت کاهش اهمالکاری تحصیلی تدوین نمایند تا از دانشجویان پیشرفت تحصیلی مطلوب برخوردار شوند.

کلیدواژه ها:

پرستار ، دانشجو ، اهمالکاری ، تعلل