بررسی تاثیر نوع و میزان کاربری اراضی درشکل گیری کانون های جرم خیزمطالعه موردی: (قاچاق و سوء مصرف مواد مخدر درشهر سنندج)

مطالعه رابطه متقابل محیط کالبدی شهرها با رفتارهای اجتماعی از نوع منفی و ناهنجارآن موضوعی است که طی چند دهه اخیر به مطالعات جغرافیایی افزوده شده است و چارچوب علمی و عملی برای تحلیل فضایی _ مکانی بزهکاری و مطالعه ناهنجاری در فضای جغرافیایی فرآهم آورده است. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه متقابل کاربری اراضی و وقوع جرائم مرتبط با مواد مخدر می­باشد، روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است؛ برای شناسایی الگوهای فضایی بزهکاری ازآزمون­های آماری مرکز متوسط، بیضی انحراف معیار و تخمین تراکم کرنل درمحیط سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) استفاده شده است. جامعه آماری مجموعه جرائم ارتکابی سوء مصرف و نگهداری مواد مخدر که طی مقطع زمانی (مهر۱۳۹۱لغایت مهر۱۳۹۲) برای آنها پرونده قضایی تشکیل شده است. نتیجه پژوهش نشان می­دهد مهمترین کانون­های جرم خیز مواد مخدر در سطح شهر سنندج در محله­های عباس آباد، فرجه،کانی کوزله، و خیابان شهدا واقع شده­اند که جزء محلات غیر­رسمی، شلوغ و پر ازدحام شهر سنندج می­باشند. انطباق مکان وقوع جرایم با انواع مختلف کاربری­ها نشان داد بیشترین جرایم در محدوده کاربری مسکونی،کاربری ­تجاری و راسته­های تجاری نظیر خیابان­های امام، سیروس، فردوسی و شهدا رخ داده است. بنابراین ساماندهی کالبدی فضاهای بی دفاع و جرم­زا  شهر سنندج برای مقابله با ناهنجاری­های اجتماعی یک ضرورت محسوب می­شود.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، کانون های جرم خیز ، سوء مصرف و قاچاق مواد مخدر ، سنندج