تحلیل پدیدارشناختی تجربه زیسته زنان درباره خشونت خانگی در دوران قرنطینه کوید ۱۹

هدف: در مطالعات پیشین، محققان توانسته اند با استفاده از روش های کمی، درباره علل و پیامدهای پدیده خشونت خانگی علیه زنان به نتایج بااهمیتی دست یابند. پس از پدیدایی کرونا و تجربه زیست قرنطینه ای در شرایط اپیدمی این بیماری و افزایش نرخ شیوع خشونت خانگی، تحلیل تجربه زیسته زنان قربانی خشونت خانگی برای دستیابی به فهمی عمیق از این پدیده مهم است. روش: برای تحلیل تجربه زیسته زنان قربانی خشونت خانگی از طرح پدیدارشناختی توصیفی استفاده شد. گروه نمونه شامل ۲۵ زن قربانی خشونت خانگی بودند که برای دریافت خدمات مشاوره ای به یکی از مراکز مشاوره در شهر تهران مراجعه کردند. داده های پژوهش حاضر از طریق انجام مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته به صورت فردی و به شکل آنلاین جمع آوری شد. داده­ های گردآوری شده با استفاده از روش کلایزی تحلیل شدند. یافته ­ها: پس از تحلیل داده ها، دو مضمون اصلی شامل جهت گیری انگیزشی مبتنی بر خودمختاری و جهت گیری انگیزشی مبتنی بر کنترل گری استخراج شدند. نتایج همچنین نشان داد که خرده مضامین ذیل هر مضمون اصلی شامل اسنادهای علی، جهت گیری های هدفی، نظم بخشی هیجانی، پاسخ دهی همدلانه، ارزیابی های شناختی، ابرازمندی، دفاعی بودن، تاملی بودن، واکنشی بودن، حل مسئله اجتماعی، ادراک مثبت از دیگران، احساسات مثبت نسبت به دیگران، راهبردهای مقابله ای و آمایه های ذهنی بودند. نتیجه­ گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در شرایط فزون یافتگی تجارب فشارزای درون برون خانوادگی، برای مردانی با فقر در منابع مقابله ای، تنها مسیر باقیمانده برای مراقبت از جایگاه مردانه خود و حفظ آن، در بافت تعاملات درون خانوادگی، بر جستجوی تدابیری آمرانه، قهرآمیز و خشن استوار می شود.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، کووید ۱۹ ، جهت گیری های انگیزشی ، پدیدارشناسی