پیش بینی سازگاری اجتماعی بر خودشفقت ورزی و تاب اوری در نوجوانان

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس خودشفقت ورزی و تاب اوری در نوجوانان در سال ۱۴۰۰ بود. روش انجام این پژوهش توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی است. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش اموزان پسر دوره متوسطه شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ بود. به منظور انتخاب اعضای گروه نمونه، تعداد ۴۰۰ دانش آموز، با استفاده از روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. پرسشنامه ها شامل آزمون سازگاری اجتماعی کالیفرنیا، مقیاس شفقت به خود نف و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ( ۲۰۰۳ ) بود. نتایج نشان داد که خودشفقت ورزی قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی نوجوانان می باشد، همچنین تاب اوری قادر به پیشرفت سازگاری اجتماعی نوجوانان می باشد.نتیجه گیری کلی: خودشفقت ورزی و تآب اوری، سازگاری اجتماعی نوجوانان را به طور معناداری پیش بینی می کند

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، خودشفقت ورزی ، تآب اوری ، نوجوانان