رابطه توجه بیش از حد والدین با سازگاری اجتماعی و مشارکت گروهی دانش آموزان دارای نقص جسمی

هدف پژوهش حاضر رابطه توجه بیش از حد والدین با باسازگاری اجتماعی و مشارکت گروهی دانش آموزان دارای نقص جسمی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان دارای نقص جسمی شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی و چندمعلولیتی شهر تهران بود. نمونه مورد مطالعه ۱۰۰ نفر از دانش آموزان دارای نقص جسمی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به سه پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل ( ۱۹۶۱ )، پرسشنامه پیوند والدینی پارکر و همکاران ( ۱۹۷۹ ) و پرسشنامه کار گروهی ایوانز و جارویس ( ۱۹۸۶ ) پاسخ دادند. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.. یافته ها نشان داد بین توجه بیش از حد والدین با سازگاری اجتماعی و مشارکت گروهی دانش آموزان دارای نقص جسمی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد ( ۰۱ / ۰ ≥ P ). توجه بیش از حد والدین قادر است ۷ درصد از واریانس سازگاری اجتماعی و ۳۰ درصد ازمشارکت گروهی دانش آموزان را تبیین نماید ۰۱ / ۰ ≥P

کلیدواژه ها:

توجه بیش از حد والدین ، سازگاری اجتماعی ، مشارکت گروهی