سالمندان، کرونا و خشونت: تحلیل محتوی قراردادی

سابقه و هدف: خشونت باسالمندان یکی از انواع خشونت خانگی بوده که از معضلات عمده سلامت اجتماعی در جوامع امروزی به شمار می رود و میزان بروز آن در دو دهه اخیر به خصوص در دوران اپیدمی کرونا به شدت افزایش یافته است. مهمترین مشکل نبود تعریف روشن از این واژه است. تحقیق حاضر با هدف تبین مفهوم خشونت علیه سالمندان ناتوان ساکن خانواده صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع تحلیل محتوی قراردادی بود. که با ۱۳ نفر از سالمندان ناتوان ساکن خانواده استفاده شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق و بدون ساختار، همچنین یادداشت های عرصه استفاده گردید.یافته ها: بر اساس نتایج مصاحبه، هفت زیر طبقه و سه طبقه اصلی: مورد غفلت واقع شدن رها کردن به حال خود، عدم توجه به نیازهای مراقبتی و ایمنی)، جدایی تعاملاتی( ارتباطات ضعیف و غیر موثر، قرب فراموش شده نزدیکان، دوری اجتناب ناگزیر)، عدم امنیت اجتماعی ( نگرش اجتماعی منفی، بی عدالتی اجتماعی) نمایان شد.نتیجه گیری: علی رغم تاکید زیاد فرهنگ ما به احترام به سالمند، این گروه در معرض انواع خشونت به خصوص در دوران اپیدمی کرونا قرار دارند. با توجه به اهمیت سالمندان به خصوص سالمندان ناتوان و سالمند شدن ایران و اهمیت نقش پرستار در شناسایی این مهم، می توان با برنامه ریزی دقیق و شناسایی موارد خشونت در دوران اپیدمی و بعد کرونا، گام های موثری در ارتقای سطح سلامت جامعه سالمندان برداشت

کلیدواژه های سالمندان، کرونا و خشونت: تحلیل محتوی قراردادی:

سالمندان ، کرونا ، خشونت ، تحلیل محتوا