پاسخ پروتئین وابسته به آگوتی (AgRP) به مصرف گلوکز پس از یک جلسه فعالیت هوازی در مردان غیرورزشکار
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ پروتئین وابسته به آگوتی (AgRP) به مصرف گلوکز پس از یک جلسه فعالیت هوازی در مردان غیرورزشکار بود. ۱۲ دانشجوی مرد غیرورزشکار (سن ۳۷/۱±۳۳/۲۱ سال، وزن ۸۹/۸±۲۵/۷۴ کیلوگرم، قد ۰۵/۰±۷۶/۱ متر و شاخص توده بدنی ۲۲/۲±۶۸/۲۳ کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به گروههای آب و گلوکز تقسیم شدند. نمونه گیری خون در سه مرحله قبل، بلافاصله و ۹۰ دقیقه پس از فعالیت گرفته شد. از آزمودنی ها خواسته شد تا یک فعالیت هوازی ۴۵ دقیقه ای را انجام دهند. بلافاصله بعد از نمونه گیری دوم خون، مایعات قندی (۵/۱گرم گلوکز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و آب (با حجم برابر) داده شد. داده ها با استفاده از روش آماری واریانس (اندازه گیری مکرر) و آزمون تعقیبی LSDتحلیل شد. تفاوتمعنی دار در سطح ۰۵/۰P< پذیرفته شد. سطح AgRP پلاسما بلافاصله بعد از فعالیت در هر دو گروه افزایش یافت که این افزایش معنی دار نبود. در دوره ۹۰دقیقه بعد از فعالیت سطح AgRP پلاسما در گروه گلوکز نسبت به گروه آب کاهش معنی داری داشت(۰۳۹/۰P<). یافته های این پژوهش نشان می دهد، قند خوراکی گلوکز از طریق افزایش احتمالی انسولین توانسته است سطح افزایش یافته AgRP بعد از فعالیت هوازی را کاهش دهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان