بررسی میزان رضایت مندی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل از شیوه آموزشی سنتی (مربی بالینی) و شیوه آموزشی همتایان

مقدمه: محیط آموزش بالینی جایی برای پرورش مهارت های بالینی دانشجویان جهت ورود به جامعه کاری آنها در آینده است. درعوامل متعددی در رابطه با ناکارآمدی دوره کارآموزی مطرح شده است که یکی از موارد آن کمبود مربی می باشد. این مطالعه باهدف بررسی مقایسه ای عملکرد و رضایت مندی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال ۱۳۹۸ ازدوشیوه آموزش سنتی مربی بالینی (شخص اعزامی از طرف دانشگاه) و روش به کار گیری دانشجویان در آموزش تیم بالینی (طرحهمتایان بالینی) انجام گرفت. مواد وروش : پژوهش حاضر از نوع مداخله آموزشی بود که بصورت مقطعی در سال ۱۳۹۸ بر رویدانشجویان کارشناسی اتاق عمل علوم پزشکی البرز انجام گرفت. نمونه گیری در این مطالعه به روش سرشماری بوده و ۸۲ نفر ازدانشجویان کارشناسی اتاق عمل ترم ۵ و ۷ شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی البرز در آن شرکت داشتند. داده ها از طریقپرسشنامه مجزای محقق ساخته جمع آوری شد که درسه بخش اطلاعات دموگرافیک، بخش ارزیابی عملکرد استاد مربوطهدرکارآموزی در چهار حیطه (نظم وانضباط ومقررات، ارتباطات، انگیزش،آموزش وارزشیابی) با مقیاس لیکرتی ۴ عبارتی از خیلیخوب تا ضعیف و بخش میزان رضایتمندی (رضایتمندی از استاد مربوطه و امکانات آموزشی) با ۴ عبارت، از خیلی زیاد تا عدمرضایت، اطلاعات به دست امد. در این مطالعه از آزمون های آمار توصیفی و آزمون های من ویتنی، کای دو، ضریب همبستگیپیرسون و آزمون تی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرمافزار آماری Spss نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد . نتایج : نتایج به دستآمده از این مطالعه نشان داد که رضایت مندی دانشجویان از بخش کارآموزی مربوطه هنگامی که جهت آموزش از مربی استفادهشده، بیشتر از همتای بالینی بوده است. دانشجویان به صورت معناداری در چهار حیطه ی مقررات، ارتباطات، انگیزش، آموزش وارزیابی (p<۰.۰۰۷). از اساتید مربی خود بیشتر از اساتید همتار رضایت داشتند. نتیجه گیری : با توجه به عدم رضایتمندیدانشجویان اتاق عمل از توانمندی های اساتید همتا در چهار حیطه ی ارتباطات، انگیزش، آموزش و ارزیابی می توان نتیجه گرفتطرح همتایان بالینی در صورت اجرای صحیح بیشتر به عنوان تسهیل کننده آموزش می تواند مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

مربی بالینی ، یادگیری از طریق همتایان ، رضایت مندی