بررسی عوامل موثر در سازگاری پرستاران تازه کار با مرگ بیماران

مقدمه: مرگ به عنوان یکی از واقعیت های اجتناب ناپذیری است که پرستاران به صورت نزدیک درگیر موضوع پیچیده و دارای بارعاطفی، پیرامون فقدان حیات است. بنابراین برای این که مراقبت ها موثرتر باشند و رضایت بخش باشند باید پاسخ های عاطفی خود رانسبت به مرگ و فقدان در هر روز که شاهد مرگ بودند در نظر بگیرند و با این موضوع سازش پیدا بکنند .هدف از انجام مطالعه تبیینو توضیح عوامل موثر در سازگاری پرستاران با موضوع مرگ است.روش: این مطالعه بر روی ۱۵ پرستار تازه کار شاغل در بیمارستان شهرستان ابهر که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند انجام شد.این مطالعه با رویکرد کیفی و به شیوه تحلیل محتوای قراردادی در سال ۱۳۹۹ انجام شد. روش جمع اوری داده ها مصاحبه های نیمهساختار بود. شیوه تحلیل داده های کیفی به روش Landman و Graneheim است .یافته ها: ۳ مضمون خارج شده از پژوهش عبارت از روش عاطفی محور پرستاران ، رفتار های کاهنده استرس بودند و خصوصیتفردی اجتماعی بودند. در روش های عاطفی ازیر مضامین حمایت عاطقی خانواده ، نقش حمایتی همکاران در سازگاری حرفه ای ، زیرمضامین رفتار های کاهنده استرس مراقبه ،ایمان ،تمرین ذهن اگاهی و زیر مضامین خصوصیت فردی-اجتماعی، عوامل محافظتیشناسایی گردید.نتیجه گیری:پرستاران تازه کار در صورت عدم سازگاری مشکلات زیادی را خواهند داشت بنابراین ارائه ی راهکار موثر برای افزایشسازگاری می تواند از عواقب جلو گیری کرده است و باعث افزایش عملکرد شغلی و کاهش بیماری های روانی پرستاران شود.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، پرستاران تازه کار ، مرگ بیمار