بررسی اثر سینرژیستی نانوذرات نقره و نایسین روی ژنوم باکتری استافیلوکوکوس اورئوس

با توجه به افزایش مقاومت میکروارگانیسمها به آنتی بیوتیک ها و اثرات جهش زایی مواد ضدمیکروبی، محققان به دنبال یافتن عوامل ضدمیکروبی ایمنتر هستند. نانوذرات نقره به علت دا شتن فعالیت ضدمیکروبی بالا مورد توجه قرار گرفته ولی به علت دا شتن یونهای آزاد +Ag دارای اثر جهشزایی هستند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثر نانوذرات نقره متصل به نایسین روی ژنوم باکتری استافیلوکوکوس اورئوس است. ابتدا این باکتری را در محیط Nutrient Agar کشت داده و پس از پاساژ دادن به محیط Nutrient Broth با نانوذرات نقره، نایسین و اتصالات نانوذرات نقره-نایسین در غلظتهای ۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰، ۱۲۵، ۱۵۰، ۲۰۰، ۳۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر تیمار میگردد. سپس DNA نمونه شاهد و تیمار شده با غلظتهای ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر نانوذرات نقره، نایسین و اتصالات نانوذرات نقره-نایسین استخراج میگردد و از روش RAPD-PCR جهت بررسی اثر ژنومی استفاده می شود. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار NTSYS-PC بر مبنای ضریب Dice آنالیزشده است. نتایج نشان میدهد که اثر مهارکنندگی رشد میکروارگانیسمها توسط اتصالات نانوذرات نقره- نایسین بیشتر از نانوذرات نقره و نایسین بوده در حالیکه اثر ژنومی آن کمتر از نایسین و نانوذرات نقره میباشد. نانوذرات نقره متصل به نایسین میتواند به عنوان یک ترکیب ضدمیکروبی مناسب و ایمنتر برای سایر میکروارگانیسمها استفاده شود.

کلیدواژه ها:

ضدمیکروبی ، جهش زایی ، مهارکنندگی ، RAPD-PCR ، اثر ژنومی