ارزیابی اثرات سکروتوم مترشحه از سلولهای بنیادی مزانشیمی حاصل از کشت توام بر سلولهای سرطانی کلون با آنالیز بیان ژن های Bax وBcl۲

سرطان روده بزرگ سومین سرطان شایع و دومین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است که بدلیل شباهت زیادی که سلول های بنیادی مزانشیمی از لحاظ سرعت تکثیر به سلول های سرطانی دارند، مطالعات نشان داده که طبق خاصیت ضد سرطانی سلول های بنیادی مزانشیمی، برهم کنش مابین سلول های سرطانی و سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند به درمان بسیاری از سرطان ها کمک کند. در پژوهش حاضر، هدف بررسی بیان ژن های آپاپتوزی Bax و Bcl۲ می باشد. در این بررسی، به نقش آپاپتوز در ایجاد و درمان سرطان می پردازیم و بر روی مسیر میتوکندری آپاپتوز، متداول ترین تنظیم کننده مرگ سلول در سرطان تمرکز می کنیم. مطالعات نشان داده است که دو ژن Bax و Bcl۲𝑙به مرگ برنامه ریزی شده سلول یا آپاپتوز کمک می کنند. ارتباط و نسبت Bax به Bcl۲ نیز تعیین کننده بقا یا مرگ سلول پس از یک محرک آپاپتوز است. در این تحقیق ما از کشت سلولی توام برای سلول های سرطانی و سلول های بنیادی در زمان های مختلف با استفاده از پلیت دو طبقه ای ۶ خانه با قطر ۴ / ۰ میکرومتر (Transwell) استفاده کردیم و با استفاده از qRT-PCR میزان بیان ژن های آپاپتوزی Bax و Bcl۲ اندازه گیری کردیم تا متوجه شویم که اثرات سکروتوم سلول های بنیادی مزانشیمی بر سلول های سرطانی روده بزرگ، ژن های آپاپتوزی Bax و Bcl۲ را مهار یا تحریک کرده است. نتایج نشان داد که همبستگی معکوس بین میزان بیان Bax و Bcl۲ در تومورهای جداگانه و وارونگی قابل توجه Bcl۲ وجود دارد. بالاترین سطح بیان Bcl۲ و نسبت Bcl۲.Bax با ایمونوفنوتیپ جهش یافته p۵۳ در ارتباط بود. بنابراین نتیجه می گیریم که پرخاشگری در تومورهای کلورکتال می تواند علاوه بر تکثیر، به عوامل مرتبط با آپاپتوز مرتبط باشد.

کلیدواژه ها:

سرطان روده بزرگ ، سلول های بنیادی ، بیان ژن ، Bax ، 𝐵𝑐𝑙۲