بررسی اثرات ژنوتوکسیک و سیتوتوکسیک صمغ گیاه دارویی باریجه روی سلولهای A-۳۷۵

ملانوما، یکی از سرطانهای بدخیم پوستی با پتانسیل متاستازی بالا است که از سلول های تولید کننده ملانین ایجاد میشود. سلول A-۳۷۵ به عنوان مدل مناسبی برای مطالعه داروها و عوامل مهارکننده سرطان به حساب میرود. گونه Ferula gummosa که در نقاط مختلف ایران میروید، از گذشته برای درمان دردهای شکمی، درمان روماتیسم و دیابت و نیز به عنوان ملین نیز استفاده میشود. این گونه دارای صمغ سفید شیری رنگی است که از ریشه و ساقه هااستخراج میشود. در این مطالعه، ما به بررسی اثرات سیتوتوکسیک گیاه F. gummosa بر سلولهای سرطانی ملانوما (A-۳۷۵) پرداختیم. پس از تهیه صمغ گیاه F. gummosa، سلولهایA-۳۷۵ با غلظتهای مختلف صمغ به مدت ۴۸ ساعت تیمار شدند. نتایج آزمایشهای MTT نشان داد میزان IC۵۰ صمغ گیاه F. gummosa، ۸ ʽg/ml به دست آمد. آزمایش DNA Laddering نشان داد که تیمار سلولهای A-۳۷۵ با غلظتهای پایین نیز موجب مرگ سلولی و قطعه قطعه شدن DNA ژنومیک میشود. نتایج آزمایش Wound healing نشان داد که صمغ گیاه بصورت وابسته به غلظت از مهاجرت سلولهای توموری در ناحیه زخم جلوگیری کرده و از پر شدن ناحیه زخم ممانعت به عمل میآورد. نتایج حاصل از آزمایش Micronucleus نشان داد که صمغ گیاه با القای تشکیل Micronucleus، تقسیم سلولهای سرطانی را با اختلال مواجه میکند و به این ترتیب موجب مهار سلولهای سرطانی میشود. نتایج مطالعات ما نشان داد صمغ گیاه F. gummosa به دلیل داشتن ترکیبات مختلف شیمیایی، میتواند توانایی مهار سلولهای سرطانی را از طریق اختلال در تقسیم سلولی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Ferula gummosa ، کشندگی سلولی ، ملانوما