بررسی اثر تزریق درون بطن مغزی اپلین- ۱۳ بر مصرف خوراک جوجه های نوزاد گوشتی

اپلین یک لیگاند اندوژن پپتیدی برای گیرنده های APJ اورفان است. گیرنده ی APJ جزء گیرنده های مزدوج شونده با پروتئینهای G است که شباهت زیادی به گیرنده های آنژیوتانسین ۲ دارد. سیستم اپلینرژیک در اکثر بافتهای بدن، از جمله هیپوتالاموس در مغز وجود دارد. در این تحقیق اثر تزریق درون بطن مغزی دوزهای متفاوت اپلین-۱۳ بر مصرف خوراک جوجه های گوشتی، نژاد راس ۳۰۸، در سن ۵ و ۷ روزگی بررسی شد. در روز تزریق به منظور هماهنگ سازی مصرف غذا در جوجه ها، ۳ ساعت گرسنگی برای آنها اعمال شد. در این مطالعه، تزریق درون بطن مغزی بر اساس روش Davis و همکاران به بطن جانبی راست مغز جوجه ها انجام شد. پس از انجام تزریق، خوراک در اختیار جوجه ها قرار گرفت و میزان مصرف خوراک در ساعتهای نیم، یک ، دو، سه، چهار، هشت و بیست و یک پس از تزریق اندازه گیری شد. به منظور آنالیز داده ها و رسم نمودار، از نرم افزار پریسم استفاده شد. آنالیز داده ها از طریق آزمون t مستقل انجام شد. سطح معنی داری نیز P< ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در جوجه های ۵ روزه، دوز ۱ و ۱/۵ هر دو مصرف خوراک را در ساعت بیست و یک پس از تزریق به طور معنیدار کاهش دادند، و دوز ۱/۵ مصرف خوراک را در ساعت چهار پس از تزریق نیز به طور معنیدار کاهش داده است. دوزهای ۱ و ۴ میکروگرم اپلین-۱۳، تاثیری بر مصرف غذا نسبت به گروه کنترل نداشت. دوز ۲ میکروگرم مصرف غذا را در ساعتهای ۸ و ۲۱ پس از تزریق به طور معنیدار کاهش داده بود. نتایج این تحقیق نشان داد که اپلین-۱۳ مصرف خوراک را در جوجه های ۵ و ۷ روزه نسبت به گروه کنترل کاهش می دهد ولی این اثر در همهی دوزها معنادار نبود.

کلیدواژه ها:

گیرنده اپلین ، هیپوتالاموس ، راس ۳۰۸