شیوع و شدت آلودگی انگلهای خونی در مارمولک بیدست و پا Pseudopus apodus از ایران

انگلها به عنوان گروه های متنوعی از ارگانیسمهای زنده شناخته می شوند که نقش حیاتی در اکوسیستمها دارند. هموگریگارینها گروه بزرگی از انگلهای درون سلولی اجباری ه ستند که در مهرهداران و بی مهره گان یافت می شوند. آنها می توانند طیف و سیعی از جانوران از ماهیها تا پستانداران را آلوده کنند. در این مطالعه انگلهای خونی هموگریگارینی در مارمولک بدون دست و پا Pseudopus apodus در شمال ایران مورد بررسی قرار گرفت. گسترشهای خونی از خون سیاهرگ دمی تهیه شد و در الکل متانول فیکس شد و به مدت ۱۵ دقیقه در گیمسا رنگ آمیزی شد. بعد از بررسیهای مورفولوژیک اسمیرهای خونی توسط میکروسکوپ نوری ، حضور انگلهای خونی هموگریگارینی مورد تایید قرار گرفت. ۱۴,۲ درصد از مارمولکها بو سیله این انگل ها آلوده بودند. شدت انگلی شدن در افراد آلوده ۰,۰۸۴ در صد بود. برر سیهای مولکولی نمونه های بی شتر برای شنا سایی همه انگلهای هموگریگارینی در این مارمولکها مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

هموگریگارین ، مهره دار ، مورفولوژی ، مولکولی