بررسی عملکرد سیستم ذخیره ساز انرژی سرمایشی برای ساختمان در حالت ذخیره جزئی

از سیستمهای ذخیره ساز انرژی سرمایشی میتوان در کنار سیستمهای سرمایشی مرسوم ساختمانها(چیلر الکتریکی) استفاده کرد. هدف از این پژوهش بررسی عملکرد سیستم ذخیره ساز انرژی سرمایشی در حالت ذخیره جزئی می باشد. توابع هدف به صورت بازده اکسرژی و نرخ کل هزینه ها در نظر گرفته شده است. از تکنیک چندهدفه در الگوریتم MOPSO و SEAP۲ برای بهینه سازی توابع هدف استفاده شد. نتایج به دست آمده از آنالیز چندهدفه در مقایسه با بهینه سازی تک هدفه، تابع هدف ۱ (بازده اکسرژی) و تابع هدف )۲مجموع هزینه ها) تفاوت در میزان بهینه نقاط طراحی را نشان میدهد. ماکزیمم بازده اکسرژی برای حالت چندهدفه در حالت ذخیره جزئی به ترتیب %۳۹,۱۲ به دست آ مد و همچنین مینیمم نرخ کلی هزینه برای حالت چندهدفه در حالت ذخیره جزئی ۱.۱۵۲×۱۰۵$ دلار آمریکا به دست آمد. همچنین مطالعه بر روی مدل نشان داد که به علت استفاده از ITES به میزان %۱۱,۸۳ در حالت ذخیره جزئی کاهش میزان مصرف برق ایجاد شد. همچنین به علت انتقال بار سرمایش از ساعات اوج مصرف به کم مصرف و کاهش مصرف برق ;به میزان %۳۵,۱۲ در حالت ذخیره جزئی کاهش در هزینه های عملکردی نسبت به یک سیستم تهویه مطبوع سنتی تولید شد. نتایج نشان داد که دوره بازگشت سرمایه برای یک سیستمITES۲ در حالت ذخیره جزئی برابر ۳,۴۳ سال است. در پایان باید اشاره کرد که استفاده از سیستم ITES باعث کاهش تولیدco۲ میشود که باعث کاهش آلودگی محیط زیست میگردد. همچنین PCM های به کار رفته در صنعت ساختمان معرفی شده و با یکدیگر از منظر بازده اکسرژی مقایسه گردیدهاند. نتایج نشان میدهد که منگنز نیترات هگزا هیدرات بالاترین بازده اکسرژی را حاصل میکند.

کلیدواژه ها:

سیستم ذخیره ساز انرژی سرمایشی ، پیک بار ، بهینه سازی مصرف انرژی