بررسی اختلالات تجزیه ای و درمان آن

اختلالات تجزیه ای در واقع به گروهی از بیماری های روانپزشکی اطلاق می شود که فرد بیمار نسبتبه خود و محیط پیرامون خود کاملا آگاهی و ادراکش را از دست می دهد و به عبارتی ذهن بیمار نسبت بهآنچه اتفاق می افتد دچار گسستگی می شود و این اختلال به نوعی در حافظه وی نیز بروز می دهد. اینمشکلات می تواند شامل حافظه، هویت، احساسات، آگاهی و ادراک و رفتار فرد باشد و علائم آن در زمانبروز به گونه ایی بالقوه است که می تواند سبب مختل شدن هر قسمتی از فرآیند ذهنی گردد. از دست دادنحافظه و فراموشی را می توان مثال بارزی برای این اختلال به شمار آورد. فرد مبتلا به اختلالات تجزیه اییا اختلال تجزیه هویت یا هویتپریشی یا اختلال چند شخصیتی (شخصیت چندگانه)؛ از واقعیت هایی فرارمی کند که در مسیری ناسالم و غیرارادی هستند. این فرد قطع ارتباط و عدم تداوم میان افکار، خاطرات،محیط اطراف، عملکردها و هویت را تجربه می کند.درمان این افراد به دلیل آسیب های عمیقی که به روح و روان آنها وارد شده فرآیندی طولانی مدت می طلبدو درمانگر در طول دوره درمان می بایستی به فرد کمک کند تا شخصیت های مختلفی که وی برای خودآفریده را از یکدیگر تفکیک نمایند. به طور کلی داروی خاصی برای این افراد وجود ندارد اما داروهایی مانند:داروهای ضد افسردگی، آرام بخش ها و یا ضد اضطراب ها معمولا برای این افراد توسط پزشک متخصصتجویز می شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات تجزیه ای ، اختلالات روانی ، فراموشی تجزیه ای ، گریز تجزیه ای ، خودآگاهی