بهینه سازی جذب زیستی فلز نیکل به کمک روش سطح پاسخ (RSM) و بررسی ایزوترم جذب

امروزه با گسترش صنعت، تولید پسابهای آلوده به فلزات سنگین بسیار افزایش یافته و تبدیل به یکی از معضلات اصلی زیست محیطی شده که سلامت انسان،حیوانات، گیاهان و میکروارگانیسمها را مورد تهدید قرار داده است. فلز نیکل در مقدار بسیار کم برای سلامت انسان لازم است ولی افزایش مقدار آن باعث بروز بیماریهایی مثل سرطانها، اختلالات تنفسی و نقص مادرزادی را به همراه دارد. جذب زیستی یک روش بیولوژیکی است و برتریهایی نسبت به سایر روشهای فیزیکی-شیمیایی دارد که از جمله مقرون به صرفه بودن، محیط زیست دوست بودن و عدم تولید پسماندهای آلوده اشاره کرد. باکتریها به دلیل همه جایی بودن و مقاومت در برابر شرایط مختلف محیطی از جمله پرکاربردترین جاذبها به شمار می آیند. عوامل مختلف محیطی مثل دما، pH ، غلظت جاذب و غلظت فلز سنگین بر میزان جذب زیستی بسیار تاثیر گذارند. برای کاهش هزینه ها و زمان از مدل ریاضی روش سطح پاسخ به منظور بهینه سازی استفاده شده . میزان حداکثر جذب در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، pH برابر ۷ و مقدار ۱,۵ گرم از زیست تودهی سلولی برابر %۸۸,۴ بوده است که میزان قابل توجهی میباشد. با بررسی ایزوترم جذب مشخص شده که جذب سطحی فلز نیکل توسط زیست توده سلولی با ایزوترم جذب لانگمویر بیشترین شباهت را دارد.