بررسی تاثیر عملیات آنیل محلولی و پیرسازی بر ریزساختار و خواص کششی آلیاژ Ti-۶۲۴۲

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دمای آنیل، محیط سرمایش پس از عملیات آنیل محلولی و دمای عملیات پیرسازی بر ریزساختار و خواص کششی آلیاژ Ti-۶Al-۲Sn-۴Zr-۲Mo است. مطالعه تاثیر دمای عملیات آنیل محلولی با انجام آن در محدوده دو فازی آلفا-بتا و در بازه دمایی °C ۹۸۵-۹۴۰ (با گام های °C ۱۵) و سرمایش در هوا انجام شد. همچنین به منظور بررسی نرخ سرمایش، نمونه ای از این آلیاژ پس از عملیات آنیل محلولی در دمای °C ۹۵۵ در روغن نیز سرد شد. در ادامه جهت تعیین اثر دمای پیرسازی، نمونه هایی که در دمای    °C ۹۵۵ آنیل و در هوا سرد شده بودند در سه دمای ۵۷۰، ۶۰۰ و °C ۶۳۰ پیرسازی شدند. نتایج حاصل از مطالعات ریزساختاری نشان داد که افزایش دمای آنیل  منجر به کاهش کسر حجمی فاز آلفای اولیه، افزایش ضخامت آلفای ثانویه و اندازه کولونی آلفا می شود. همچنین مهم ترین تفاوت ریزساختاری با افزایش نرخ سرمایش پس از آنیل، کاهش ضخامت آلفای ثانویه بود که با افزایش استحکام و افت داکتیلیته آلیاژ همراه شد. افزایش دمای پیرسازی منجر به افزایش اندازه کولونی آلفا و ضخامت آلفای ثانویه شد اما تفاوت چندانی در داکتیلیته آلیاژ ایجاد نکرد. مناسب ترین خواص کششی در آلیاژ مورد بررسی با آنیل در دمای °C ۹۵۵، سرمایش درهوا و پیرسازی در دمای °C ۶۰۰  بدست آمد.

کلیدواژه ها:

آلیاژ Ti-۶۲۴۲ ، عملیات آنیل محلولی و پیرسازی ، پارامترهای ریزساختاری ، خواص کششی