احیای صنعت گردشگران پس از COVID-۱۹: چارچوبی مبتنی بر انعطاف پذیری

گردشگری یکی از منابع مهم اقتصادی در سراسر جهان به شمار می آید. بخشه ای مختلف در صنعت گردشگری، از جمله دفاتر مسافرتی، شرکت های بزرگ هواپیمایی، رویدادهای ورزشی، روستوران ها و سفرهای دریایی،پس از شبوع ویروس کرونا آسیب دیده اند. ارائه راهکارهای مناسب و علمی برای احیای این صنعت در مقابله با بیماری کووید ۱۹ می تواند به تحول و احیای مجدد این صنعت سبز کمک می کند. بیماری همگی COVID-۱۹ صنعت گردشگری را به شدت تحت تاثیر قرار داد. بر اساس بررسی ۳۵ مقاله ای که صنعت گردشگری را در پی شیوع همه گیری مطالعه کرده اند، مایک چارچوب مبتنی بر انعطاف پذیری را برای احیای صنعت جهانگردی جهانی پس از COVID-۱۹ پیشنهاد می کنیم. چهارچوب ما چهار عامل برجسته برای ایجاد انعطاف پذیری در صنعت را به تصویر می کشد: پاسخ دولت، نوآوری در فن آوری، تعلق محلی و اعتماد مصرف کننده و کارمند است. ما استدلال می کنیم که با استفاده از چنین انعطاف پذیری فراگیر؛ صنعت گردشگری ممکن است به یک نظم اقتصادی جدید جهانی تبدیل شود که با گردشگری پایدار، رفاه جامعه، اقدامات اقلیمی و درگیری جوامع محلی مشخص می شود. ما همچنین راهنمایی هایی را جهت تحقیقات آینده در منطقه پیشنهاد می کنیم.

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، تاب آوری ، تعلق محلی ، نظم اقتصاد جهانی ، گردشگری پایدار ، اقدام اقلیمی