اثربخشی بازی درمانی بر مهارت های جرات ورزی و افزایش روابط اجتماعی دانش آموزان مدارس ابتدایی

تحقیق حاضر سعی دارد به بررسی اثربخشی بازی درمانی بر مهارت های جرات ورزی و افزایش روابط اجتماعی بپردازد، روش استفاده شده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. پیش از اجرای جلسات آموزشی از افراد گروه نمونه پیش آزمون به عمل آمد. و پس از انتصاب روش نمونه گیری هدفمند، گروه ها در دو گروه آزمایش و کنترل، بازی درمانی در قالب ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای به گروه آزمایشی آموزش داده می شود. پس از اتمام جلسات آموزشی بلافاصله پس آزمون اجرا شد و نتایج پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه ی دانش آموزان پنجم ابتدایی منطقه ۱۲ شهر تهران می باشد. که تعداد آنها ۳۰۰ نفر می باشد که از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس ۶۰ نفر انتخاب خواهند شد؛ که ۳۰ نفر به عنوان گروه کنترل و ۳۰ نفر به عنوان گروه آزمایش بصورت تصادفی انتخاب شدند. و با استفاده از روش نمونه یابی تصادفی سیستماتیک یا منظم اقدام به جدایی گزینی تعداد حجم نمونه آماری از کل جامعه آماری کرده ایم. ابزار اندازه گیری در تحقیق مورد نظر پرسشنامه استاندارد مهارت های جرات ورزی و افزایش روابط اجتماعی می باشد، که روایی آن مورد تائید اساتید متخصصین و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ مورد محاسبه و به ترتیب ۰/۸۰، ۰/۸۷ برآورد ومورد تائید قرار گرفت. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. برای طبقه بندی و نمایش داده ها ابتدا از آمار توصیفی برای میانگین ها، انحراف استانداردها و درصدها استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره استفاده شد. ماحصل تحقیق نشان ازاین دارد که بازی درمانی بر جرات ورزی و افزایش روابط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی منطقه مورد مطالعه دارای تاثیر مثبت و اثرگذار می باشد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، مهارت های جرات ورزی ، روابط اجتماعی