مبانی معرفتی و مختصات تاریخی پارادایم نوگرایی دینی در ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPIR-12-47_003
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1400
چکیده مقاله:
نوگرایی دینی در ایران پس از ظهور اندیشه های فلسفی جدید در غرب و متاثر از ورود بارقه های مدرنیته به کشور پدید آمد. هرچند پیشرفتهای فناورانه و مظاهر تمدن غرب نگاهها را به خود متمایل کرده بود، اما برای عدهای روح و مبانی فلسفی و ایدئولوژیک اندیشه های نوآورانه آن دیار جذابیت افزونتری یافته بود. نهضت مشروطه نیز افق این چشم انداز و دورنگاهی را وسیعتر و امیدوارانه تر کرد و زمینه را برای ظهور طیف متنوعی از نوگرایان دینی فراهم آورد؛ گروهی که در پی پالایش دین از زواید و خرافات بودند، تا اشخاص و جماعتهایی که در مبانی و اصول دین و مذهب تشکیک کردند و به زعم خود در پی پاک دینی بودند. هدف این مقاله، تبیین مبانی معرفتی و چگونگی شکل گیری پارادایم نوگرایی دینی در ایران است؛ با این فرض که نوگرایی دینی در ایران به عنوان سنتز چالش سنت و تجدد از میان گفتمانهای فعال پس از مشروطه سر برآورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد ابراهیمی حسینی
دانشجوی دکتری تخصصی علوم سیاسی (مسائل ایران)، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
علی اصغر داودی
استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق- علوم سیاسی و زبان های خارجه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران: نویسنده مسئول
سعید گازرانی
استادیار گروه علوم سیاسی ، دانشکده حقوق- علوم سیاسی و زبان های خارجه ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران