کنترل ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد زنگ نزن آستنیتی توسط بازگشت مارتنزیت کرنشی و تبلور مجدد آستنیت باقیمانده

تحولات ریز ساختاری در حین عملیات آنیل فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۰۴ پس از نورد سرد مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که سه مرحله مجزا وجود دارد که شامل بازگشت مارتنزیت به آستنیت، تبلور مجدد آستنیت باقی مانده و رشد دانه می باشد. بازگشت مارتنزیت به آستنیت منجر به تولید ساختار فوق ریزدانه شد. با این وجود، تبلور مجدد آستنیت باقی مانده، تشکیل ساختار هم محور را به تاخیر انداخت و سبب شد که دانه های ریز آستنیت بازگشت یافته نیز رشد کنند و ریزساختاری با متوسط اندازه دانه بین ۱ تا ۲ میکرومتر به دست آمد. بررسی خواص مکانیکی نشان داد که بازگشت مارتنزیت به آستنیت و تولید ساختار ریزدانه منجر به افزایش چشمگیر استحکام نهایی به میزان ۴۰ درصد می شود. همچنین ادامه آنیل برای انجام تبلور مجدد در آستنیت باقی مانده برای تولید ساختار هم محور نهایی منجر به کاهش استحکام و بهبود انعطاف پذیری می گردد. به این شکل می توان ریزساختار و خواص مکانیکی فولادهای زنگ نزن آستنیتی را تحت کنترل قرار داد.

کلیدواژه ها:

مارتنزیت کرنشی ، بازگشت مارتنزیت ، آستنیت باقیمانده ، خواص مکانیکی