تبیین ویژگی های موثر بر ارتقاء کارآیی فرایند طراحی معماری برای کودکان (مطالعه موردی: کودکان بازه سنی ۸ تا ۱۵ سال)

مساله اساسی پژوهش، یافتن عوامل موثر در ارتقاء کیفیت مشارکت معمار و کودک به ­منظور نزدیک­تر شدن محصول فرآیند طراحی به خواسته­های واقعی­تر کودکان، از طریق یافتن پاسخ دو سوال اصلی است: ۱- عوامل موثر در ارتقاء کارآیی فرآیند طراحی مشارکتی معمار و کودک کدامند؟ ۲- جهت افزایش عمق مشارکت معمار و کودک چه راهکارهایی وجود دارد؟ هدف این پژوهش کیفی، استخراج و معرفی ویژگی­های اثربخش در افزایش عمق مشارکت معمار و کودک، در فرآیند طراحی معماری برای کودکان است. جمع­آوری داده­ها به ­روش کتابخانه­ای، تحلیل محتوا به روش فراترکیب، دسته­بندی داده­ها درMAXQDA ، بررسی روایی استنتاج­ها با ابزار گلین، سنجش فراوانی ویژگی­های استنتاج­شده درExcel ، انجام شد. پایایی نتایج با نظرسنجی از معماران و اعتبارسنجی پاسخ­ها با آزمون­های تی تک­ نمونه­ای و فریدمن، درSPSS  انجام شد. یافته­ها نشان داد ارتقاء کارآیی فرآیند­ طراحی ­مشارکتی وابسته به افزایش عمق مشارکت معمار و کودک است و عمق مشارکت وابسته به چهار ویژگی اصلی است: فراهم شدن زمینه مشارکت عمیق­تر معمار و کودک؛ حضور فعال و مداوم کودکان در طول فرآیند طراحی، درکنار معمار؛ ایجاد بستر خلاقیت حداکثری کودکان مشارکت­کننده؛ و تقویت ویژگی­های خاص در طراحان معماری برای کودکان. راهکارهای زیرمجموعه این ویژگی­ها، در قالب ۲۲ اصل مختلف استنتاج شد.

کلیدواژه ها:

Participation ، Child ، Architectural design process ، Participation efficiency ، Participation depth ، Architectural design for children. ، مشارکت ، کودک ، فرآیند طراحی معماری ، کارآیی مشارکت ، عمق مشارکت ، طراحی معماری برای کودکان