برسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در تنظیم هیجان، معناداری زندگی و خودشکوفایی

در درمان پذیرش و تعهد (ACT) به جای تغییر شناخت ها، سعیمی شود تا ارتباط روان شناختی فرد با افکار و احساساتش افزایشیابد. ACT هسته مشکلات را هدف قرار می دهد و هدف کلیآن، افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و همچنین توانایی تماسهرچه کامل تر با لحظه حال و تغییر رفتار به منظور به خدمتگرفتن ارزش ها است. از منظر ACT رنج انسان ها ریشه درانعطاف ناپذیری روانشناختی دارد که بوسیله همجوشی شناختیو اجتناب تجربی ایجاد شده است، تمایل به جذب تجارب ذهنییا جنگیدن با آن ها از طریق اجتناب یکی از علل بوجود آمدنآسیب روانی است. هدف از پژوهش حاضر برسی اثر بخشی درمانمبتنی بر پذیرش و تعهد در تنظیم هیجان، معناداری زندگی وخود شکوفایی است. آموزش ها و مداخلات گروهی نظیر آموزشگروهی مهارت های زندگی می تواند برروی زندگی افراد تاثیرمثبتی داشته باشد و همین باعث معنا داری زندگی و در نهایتخودشکوفایی فرد در زندگی می شود.