مقایسه تطبیقی برنامه های زیباشناسی شهری بین دو کشور ایران و عمان

مهمترین عنصر تشکیل دهنده هنر در معیارهای زیباشناسی ارکان آن از دیدگاه معماری، طراحی شهری مبتنی بر قاعدهو اصول متدهای هنری است. زیبایی به شکل پدیدهای بصری، یکی از عواملی است که به شهر، کیفیتی تجربی می بخشد.مولفه های بصری، بخشی از عواملی هستند که در تجربه ی شهر موثر بوده و توجه به ویژگی ها و الزامات هر یک از اینسطوح، از دیدگاه قوانین بصری، برای شناسایی شخصیت شهر، ضروری می باشند. در این مقاله با عنایت به اینکه مفهوم"زیباشناسی" از جنس گزاره هایی ذهنی و تلویحی است و دسترسی به آنها از طریق روش های کمی ممکن نیست،اطلاعات پژوهش نیز از طریق روش های اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده و تحلیل داده ها در عمده موارد متکی بهتفسیرهای کیفی بوده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان میدهند که با نظر بر تاثیر آب و هوا فضاهای عمومی وخارج از ساختمان شهری، شهر تهران در مقایسه با شهر مسقط، دارای تعدد بیشتر و مورد استفاده بیشتر شهروندان است.

کلیدواژه ها:

محیط شهری ، شکل عناصر ، ویژگی های زیبایی ، شناخت زیبایی ، فهم زیبایی