تدوین الگوی تعهد زناشویی و اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر الگو بر رضایت زناشویی زوجین

هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی موثر تعهد زناشویی و تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر الگو بر رضایت زناشویی زوجین بود. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود و جامعه آماری جامعه آماری ۷۴۶ فرد متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود که بر اساس نرم افزار سمپل پاور ۳۵۰ نفر (۱۹۶ زن و ۱۵۴ مرد متاهل) به صورت در دسترس انتخاب شدند؛ همچنین به منظور بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر الگو ۱۰زوج از زوج هایی که نمره پایینی در رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) کسب کرده بودند انتخاب و به دو گروه آزمایش (۵ زوج) و کنترل (۵ زوج) به صورت تصادفی کاربندی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های تعهد زناشویی آدام و جونز (۱۹۹۷)، باورهای ارتباطی زناشویی ایدلسون (۱۹۸۲)، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده شیلدس (۱۹۹۴) و صمیمیت باگاروزی (۲۰۰۱) بود. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای در جلسات برنامه آموزشی تعهدزناشویی شرکت کردند. هر دو گروه در سه مرحله به پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و تحلیل واریانس اندازه های مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه در رضایت زناشویی (۴۸/۳۵=F، ۰۰۱/۰=P) در مرحله پس آزمون و پس از سه ماه پیگیری نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به تاثیری که الگوی تعهد بر رضایت زناشویی دارد؛ توصیه می شود روانشناسان و مشاوران از این روش آموزشی برای اصلاح تعامل و آموزش نحوه ارتباط زوج ها استفده کنند و انسجام زوج ها را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

تعهدزناشویی ، رضایت زناشویی ، زوجین