بررسی رویکرد ها مناسب اموزشی و پرورشی در برخورد با دانش اموزان مناطق دوزبانه

شیوه ی آموزشی که به استفاده از زبانی غیر از زبان مادری کودک به عنوان واسطه آموزشی تاکید می کند، آموزش دوزبانه اطلاق می گردد. دو زبانگی فردی و اجتماعی در بیشتر کشورهای جهان پدیده ای شایع بوده که نظام آموزشی را با خود درگیر کرده است. در این میان دو زبانگی اجتماعی پدیده ای به مراتب رایج تر است. نظام های آموزشی در کشورهای مختلف ممکن است رویکردهای مختلفی در برابر این پدیده اتخاذ کنندو برنامه های متفاوتی را در سیستم آموزشی خود دنبال کنند. مشکلات ناشی از این خط مشی و تجارب و راهکارهای اتخاذ شده در بعضی نقاط جهان در این مقاله بحث می شود و سرانجام به ضرورت بررسی مسئله از دیدگاه عدالت محور در داخل کشور و هم چنین فرصتهای بالقوه حاصل ازگنجاندن زبان اول در برنامه آموزش ابتدایی، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش دوزبانه ، دوزبانگی اجتماعی ، دوزبانگی فردی ، واسطه آموزشی