بررسی روش تدریس مبتنی بر بازی در رشد شناختی و یادگیری دانش آموزان

یکی از فعالیتهای لذت بخش و سازنده برای افراد، خصوصا برای کودکان و نوجوانان، بازی است .کودکان از طریق بازیها که با هیجان همراه است، زندگی در دنیای آینده را تمرین میکنند .ویژگیهای هر بازی و فایده های آن در رشد همه جانبه قوای ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود.هدف از این مقاله، بررسی نقش بازی در آموزش کودکان و تاثیرات ناشی از آن بر تعلیم و تربیت و یادگیری است.نتیجه اینکه اگر یادگیری همراه با بازی باشد کودکان بهتر و سریعتر آن را فرا می گیرند لذا تاکید می شود که معلمان از بازی ها در تدریس خود استفاده نمایند. روش تحقیق اتخاذی کیفی - توصیفی بوده و برای گردآوری اطلاعات به کتب و مقالات معتبر در این زمینه استناد شده است.

کلیدواژه ها:

بازی ، یادگیری ، آموزش ، روش تدریس ، معلم