پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس دشواری تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ایرانشهر

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس دشواری تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ایرانشهر بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ایرانشهر بود. نمونه این پژوهش ۴۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر (۲۰۰۴ )، پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمیت و همکاران (۱۹۸۸) و در نهایت از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو((۱۹۹۷ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده های از روشهای آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته ها نشان داد که نمره کل دشواری تنظیم هیجان دارای همبستگی مثبت و معنادار با فرسودگی تحصیلی است .(p<۰/۰۱) حمایت اجتماعی دارای همبستگی منفی و معنادار با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان گروه نمونه است. همچنین این مدل توان پیش بینی ۸۷/۸ درصد از واریانس دشواری تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی را بر مبنای فرسودگی تحصیلی در بین گروه نمونه دارا بود.

کلیدواژه ها:

دشواری تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ، فرسودگی تحصیلی