تربیت سیاسی افراد جامعه با تکیه بر اموزه های تربیتی اسلام

قدمت سیاست به دوران شکل گیری جوامع بشری باز می گردد و به موازات بسط و پیچیدگی جوامع سیاست نیز قبض و بسط یافته است. پیامبران الهی، نخستین پیشگامان قانون گذاری در جهت اداره جامعه بوده اند. در اسلام، سیاست، ریشه در وحی داشته و همواره با بخشی از زندگی انسان ارتباط دارد و چون به عمل انسان مربوط می شود، ناگزیر با دین که عهده دار بیان شیوه های زیستن است، تماس پیدا می کند و از این رو یا در تضاد با آن و یا همسوی آن عمل می کند. مراد از تربیت، فراهم کردن زمینه ها برای شکوفایی و به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه انسان می باشد . تربیت سیاسی در بین اندیشمندان این حوزه، تحت عنوان تربیت مدنی یاد می شود. تربیت سیاسی، تلاش در راه تربیت شهروندانی مسئول و وظیفه شناس و رشد دانش ها، نگرش ها و مهارت های او می باشد.بر این اساس نظریه تربیت سیاسی در اسلام ازجمله نظریات چندعاملی محسوب میشود که عوامل مختلفی مانند حکومت، خانواده و عالمان دینی در این فرایند تاثیرگذارند و هر یک از این عوامل باید وظایف خود را در قبال تربیت سیاسی در جامعه ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

تربیت ، حکومت ، خانواده ، تربیت سیاسی اسلامی.