چالش های آموزش مجازی و ارائه پیشنهادات به منظور بهبود امر یاددهی و یادگیری در بستر فن آوری های نوین

آموزش و یادگیری را میتوان اینگونه بیان کرد که در آموزش ، هدف ، انتقال مجموعهای از دانشهای طبقهبندی شده در یک رشته یا سطح خاص است که لزوما با آزمون هایی به منظور سنجش میزان انتقال کامل و یا صحیح این حجم و شکل دانش همراه است. حد مورد قبول نیز ، کسب نمرهای است که لزوما شاید فقط یک سطح از طبقه بندی یادگیری (طبق طبقه بندی بلوم) را بسنجد. بنجامین ساموئل بلوم Benjamin Samuel Bloom روانشناس آموزشی امریکایی برای یادگیری شش طبقه تعریف کرده است: دانش ، فهمیدن ، به کار بستن ، تجزیه و تحیلی ، ترکیب ، ارزشیابی. اما یادگیری ، میتواند مفهوم وسیعتری داشته باشد؛ در یادگیری ، به یک سطح و فقط توجه به حفظ کردن مطالب و در نهایت شرکت کردن در یک آزمون تئوری و حتی عملی بسنده نمیشود بلکه یادگیری ، پا را فراتر نهاده و علاوه بر اینکه دانشجو می بایست مطالب را تا حدی که لازم است حفظ کند بلکه می بایست بفهمد و به کار گیرد. منظور از فهمیدن ، پی بردن به کلیت مطالب و بیان آن به زبان ساده می باشد به گونهای که دانشجو در هر کجای مساله مشابهی از مورد یادگرفته شده قرار گیرد میتواند مصداقی از آن مفهوم یاد گرفته شده را بیابد؛ به بیان دیگر ، فهمیدن یعنی پی بردن به مفهوم و پیدا کردن مصادیق. همچنین در یادگیری میتواند مفهوم یادگرفته شده را در موقعیت های مشابه به کار بگیرد و اینطور نیست که بعد از یک آزمون (ولو با کسب نمره قبولی) ، چیزی از آن مطالب را در ذهن نداشته باشد. با توجه به مواردی که بیان خواهد شد ، آموزش مجازی ، بیش از آموزش سنتی و دانشگاه مجازی بیش از دانشگاه سنتی میتواند دانشجو را به مفهوم یادگیری (بجای صرفا یاددادن و آموزش) برساند. ظرفیت دانشگاه های سنتی ، محدود و ظرفیت دانشگاه های مجازی تقریبا نامحدود میباشد البته این مورد بسته به کشوری که از دانشگاه مجازی استفاده می کند و وجود زیرساختهای لازم میتواند متفاوت باشد. در دانشگاه های سنتی ، حضور تمام وقت الزامی می باشد در صورتی که در دانشگاه های مجازی میتوان به صورت پاره وقت در جلسات شرکت کرد ، همچنین با استفاده از محتواهای ضبط شده که به صورت آفلاین مورد استفاده قرار میگیرند میتوان محدودیتهای دانشگاه های سنتی را تا حدود زیادی پوشش داد. شکل سنتی دانشگاه ها به گونهای بوده است که در آن مدرس ، سخنگرا بوده و در واقع به صورت استادمحور برگزار می شده است در صورتی که در دانشگاه های مجازی ، جامعیتگرایی و دانشجومحوری نمود بیشتری دارد .به منظور شکل گیری دانشگاه های سنتی به زیرساختهای حجیم و پرهزینه و بسیار زیادی نیاز است در صورتی که برای ایجاد دانشگاه های مجازی ، در صورتی که زیرساخت وب مناسبی وجود داشته باشد میتوان با فضای فیزیکی کوچکتر و فعالیت پویاتر ، اقدامات آموزشی و یادگیری به مراتب بیشتر و وسیعتری را انجام داد