بررسی عملکرد مقره های پلیمری فوق توزیع از لحاظ مقاومت سطحی و خاصیت آبگریزی در شرایط آلوده

عملکرد مناسب مقره های کامپوزیتی تحت شرایط آلودگی مختلف که ناشی از خاصیت آبگریزی و انتقال آن به لایه های آلودگی می باشد موجب استفاده روز افزون از این مقره ها گردیده است بررسیمقاومت سطحی بعنوان یک شاخصی جهت ارزیابی عایقی و بررسی خواص سطحی مقره ها و ارتباط آن با میزان خاصیت آبگریزی می تواند اطلاعات مناسبی درباره عملکرد مقره تحت شرایط آلودگی و رطوبت بدهد دراین مقاله با انجام تستهای آزمایشگاهی برروی چند مقره کامپوزیتی و سرامیکی به بررسی مقاومت سطحی و ارتباط آن با خاصیت آبگریزی پرداخته شده است با توجه به نتایج بدست آمده از مقره های پلیمری و مقایسه آنها با نمونه های سرامیکی مشخص گردیده است که خاصیت آبگریزی و میزان این خاصیت و همچنین زمان بازیابی تاثیر مستقیمی در مقدار مقاومت سطحی و عملکرد مقره تحت شرایط آلودگی و رطوبت بازی دارد و همچنین با اندازه گیری مقاومت سطحی می توان سرعت انتقال آبگریزی مقره های کامپوزیتی را مشخص نمود.

کلیدواژه ها:

مقره کامپوزیت ، مقاومت سطحی ، آبگریزی ، آلودگی ، رطوبت