آسیب شناسی برنامه درسی کارورزی دانشگاه فرهنگیان از نظر دانشجویان و فارغ التحصیلان

هدف اصلی تحقیق حاضر آسیب شناسی برنامه درسی کارورزی دانشگاه فرهنگیان از نظر دانشجویان و فارغ التحصیلان می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق تمامی دانشجویان دوره کارورزی دانشگاه فرهنگیان بندرعباس به تعداد ۲۱۵ نفر و تمامی فارغ التحصیلان این دانشگاه از سال ۱۳۹۵ به تعداد ۶۴۴ نفر بودند. بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۶۵ نفر ( ۶۵ نفر از دانشجویان کارورز و ۲۰۰ نفر از فارغ التحصیلان) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بعنوان نمونه نهایی تحقیق انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر نظریه فرانسیس کلاین استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تحقیق با استفاده از نظرات کارشناسان تایید شده و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ برابر ۰/۷۹ به دست آمده است. جهت تحلیل اطلاعات از روش تحلیل عاملی و محاسبه بار عاملی در نرم افزار SmartPLS۳ استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد برنامه ریزی درسی کارورزی در ۹ بعد محتوا، فضای آموزشی، گروه بندی دانشجویان، راهبردهای آموزشی، مواد و منابع آموزشی، اهداف، ارزشیابی، فعالیت های یادگیری و زمان دارای آسیب هایی می باشد. یافته های حاکی از آن است که در میان آسیب های برنامه ریزی درسی کارورزی بیشترین میزان بار عاملی مربوط به آسیبهای فضای آموزشی و کمترین میزان بار عاملی مربوط به آسیبهای فعالیت های یادگیری می باشد.

کلیدواژه ها:

کارورزی ، برنامه ریزی درسی ، دانشگاه فرهنگیان