بررسی رابطه بین رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف نظام تعلیم و تربیت، در هر جامعه سعادت و پیشرفت دانش آموز ان است. بی شک سازگاری تحصیلی از مسائل مهمی است که سلامت عاطفی، اجتماعی و رشد اجتماعی و پیشرفت دانش آموز ان در گرو آن است. برای رسیدن به این خواسته باید عوامل تاثیرگذار بر آن را بررسی و شناسایی کرد. چرا که سازگاری تحصیلی با زندگی فردی، اجتماعی، شغلی و نظایر آنها مرتبط است. چنانچه این نوع سازگاری با موفقیت صورت گیرد، فرد چشم انداز مثبتی به دیگر جوانب زندگی خواهد داشت. به عبارتی موفقیت در سازگاری تحصیلی رشد و تعالی در دیگر جوانب و دوره های زندگی را به دنبال خواهد داشت.با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال بررسی رابطه رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموز ان میباشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموز ان شهر مریوان تشکیل داد. که ۱۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن (۱۹۹۰)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی سین ها و سینگ((۱۹۹۳، استفاده شد. و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰/۷۴ و ۰/۷۷ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری، از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان ( r=۰/۷۳۶ ) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد، یعنی با افزایش میزان رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموز ان افزایش مییابد و بلعکس.

کلیدواژه ها:

رشد اجتماعی ، سازگاری تحصیلی ، دانش آموز ان ، دوره ابتدایی.