رابطه یادگیری الکترونیکی و خودکارآمدی

بیان مسئله و هدف: هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر فرایندهای خودکارآمدی، بر یادگیری الکترونیکی آموزگاران ابتدایی شهرستان آستارا در سازمان آموزش و پرورش می باشد. روش بررسی: برای دستیابی به این مهم ۱۸۱ نفر از آموزگاران ابتدایی به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده پرسشنامه خودکارآمدی و یادگیری الکترونیکی می باشد. نتایج آزمون پس از نمرهگذاری با آزمون آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج آزمون پس از نمره گذاری با آزمون آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: بین خودکارآمدی و یادگیری الکترونیکی رابطه معناداری وجود دارد. و همچنین بین خودکارآمدی و مولفه های یادگیری الکترونیکی (پشتیبانی شبکه، عامل فرهنگی، سیاست سازمانی)رابطه معناداری یافت شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج که نشان دهنده تاثیر برنامه یادگیری الکترونیکی بر افزایش خودکارآمدی آموزگاران می باشد، میتوان از یادگیری الکترونیکی به عنوان یک شیوه انعطاف پذیر، که امکان دسترسی به محتوای آموزشی چند رسانهای و جذاب را در هر زمان و مکان برای آموزگاران فراهم می سازد، جهت آموزش آموزگاران استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، یادگیری الکترونیکی ، آموزگاران ابتدایی ، آستارا.