چالش ها و مشکلات دروس تربیت بدنی در برنامه درسی مدارس

تربیت بدنی یکی از دروسی است که در مدارس با سهل انگاری و ساده انگاری مواجهه شده و باید این روند تغییر کند. نبودمربی متخصص ورزش در مدارس هم مشکلات خاص خود را دارد. هر چند اکنون از معلمان یا دبیران مازاد به عنوان معلم ورزش استفاده می شود. بی توجهی به ورزش مدارس در حالی است که دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان دختر از فقر حرکتی، رکود و بی تحرکی رنج میبرند. از سوی دیگر بازی های کامپیوتری در بین دانشآموزان جایگزین ورزش شده است. کم توجهی به زنگ ورزش دو دلیل عمده دارد؛ -۱مشکلات مربوط به درون مدرسه -۲ مشکلات مربوط به بیرون مدرسه همچنین نگاه بیشتر دانش آموزان به ورزش نگاهی درسی ا ست که نمره آن صرفا برای تاثیر در مدل حائز اهمیت است برای امتحان آن چهارچوب خاصی مشخص شده اما حرکت در این چهارچوب و ارزشیابی آن بر عهده خود دبیر است. دانش آموزان گاه زنگ ورزش را به عنوان یک واحد درسی عملی در نظر می گرفتند که تاثیر در معدل دارد و می تواند حتی سخت تر از شیمی و ریاضی باشد و گاه تعریفشان از زنگ ورزش یک جفت راکت و توپ و یک میز تنیس و در نهایت، زنگ تفریح بود و تصور این که معلم ورزش- اگر وجود داشته باشد- یک ربع دیرتر از سایر معلمان سر کلاس می آید و تا هفته دیگر آن ها را به امان خدا می سپارد. نتایج دیگر نشان داد عمده مشکلات، وضعیت مالی و کمبود امکانات است که به کم رنگ شدن زنگ ورزش در مدارس می انجامید. در واقع مسئولان آموزش و پرورش به علت کمبود فضا و زمان مناسب تلاش می کنند مشکلات آموزشی را حل کنند و برای مسائل پرورشی وقت چندانی ندارند. ورزش جزء نگرانی های درجه چندم محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

زنگ ورزش ، تربیت بدنی مدارس ، کم توجهی به زنگ ورزش ، ورزش مدارس ، مشکلات زنگ ورزش