بررسی دوگانگی برنامه درسی و تاثیر آن بر آموزش و تدریس اثر بخش دانش آموزان دانشجویان

برنامه درسی به عنوان یکی از ستونهای الزامی سازه علوم تربیتی نقش بی بدیلی در عملکردهای تربیتی داشته است وقتی پا را از قلمرو رسمی بودن بیرون گذاشته و فرایندهای غیررسمی را در برگرفته است. برنامه درسی به منزله ظرف و ظرفیتی درگرفته شده است که کارکردهای چندگانه پیداکرده و درصدد برآمده تا همه اتفاق های آموزشی آشکار و پنهان و شکل عملی شدن انتظارات و مقاصد آموزشی را در خود جای میدهد. برنامه درسی به منزله یک فرایند، میخواهد مسیری باشد که آغاز و پایان جریان یادگیری و آموزش را به هم پیوند دهد. در واقع هر نظام آموزشی در تلاش است تا از طریق طراحی و تدوین برنامه های درسی مشخص انواع مختلف دانش و مهارتهایی از جمله مهارتهای اجتماعی را به دانش آموزان و دانشجویان انتقال داده و آنها را برای بر عهده گرفتن نقشها و مسئولیتهایشان در زندگی واقعی آماده سازد. دانش آموزان در نظام های آموزشی، تجارب بسیار ارزشمندی را فرامی گیرند که بخش اعظم آنها در برنامه های درسی طرح ریزی شده، مشخص نیست. لذا دانش آموزان بیش از آنکه به صورت نظاممند و سازمان-یافته از طریق مدارس و به واسطه معلمان به آنها آموزش داده میشود و یاد می گیرند. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی دوگانگی برنامه درسی و تاثیر آن بر آموزش و یادگیری دانش آموزان و دانشجویان میباشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانشجویان رشته برنامه ریزی درسی دانشگاه خوارزمی تشکیل می دهد.