روش های فعال تدریس در بهبود روند یادگیری علوم تجربی ابتدایی

امروزه پیشرفت هر جامعه ای، در توان آموزش آن جامعه است؛ اما این جامعه تا چه حدی در توان آموزشی خود تلاش کرده است؟ تا چه میزان آن را بهبود بخشیده؟ و یا تا چه حدی آموزش این جامعه از سلامت برخوردار است؟ در امر آموزش مباحث بسیار زیادی دخالت دارند از جمله: محتوا، ساختار برنامه ی درسی، منابع فیزکی، روش های تدریس، ویژگی های دانش آموزان و نیروی انسانی که هر کدام از اینها به نوعی تاثیرگذار و مهم هستند. معلم، همان نیروی انسانی است که می تواند با استفاده از تفکر خود دانش آموزانی در طراز جمهوری اسلامی ایران تربیت کند. دانش آموزانی آگاه به مسائل شهروندی، با علم و پیشرفته، با اخلاق و مومن، تاثیرگذار و تاثیر پذیر. همچنین معلم می تواند با بی برنامگی و عدم تعهد دانش آموزانی بی بند و بار و بی تفاوت نسبت به مسائل شهروندی را تحویل جامعه دهد. در آموزش و پرورش نقش نیروی انسانی مهم است و معلم از مهمترین عوامل موثر در رشد و توسعه کیفی و محتوایی تعلیم و تربیت به شمار می آید، زیرا تربیت انسان نتیجه یک جریان متقابل دو جانبه و بالاخره حاصل عمل مربی و عکس العمل شاگرد است. یادگیری از جمله مباحثی است که در بحث آموزش باید به دقت آن را بررسی کرد زیرا تمام مراحل آموزش بسته به مر حله ی یادگیری است؛ و اما یادگیری چگونه اتفاق می افتد؟ مولفه های یادگیری مطلوب و کارآمد چه چیزهایی هستند؟ چگونه می توان میزان کارامدی یادگیری را افزایش داد؟ دانش آموزان چگونه و از چه طریقی بهتر یاد می گیرند؟ اینها سوالاتی هستند که ما در این مقاله به دنبال یافتن پاسخ هایی برای آنها هستیم.هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روش های موثر در تقویت یادگیری و تاثیر آن بر میزان پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی دانش آموزان پایه ابتدایی می باشد و روش به کار گرفته شده در تهیه این مقاله نیمه تجربی است و بهره گیری از اسناد و منابع و کتاب های معتبر و همچنین استفاده از تجارب معلمان روش کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، آموزش ، روش تدریس ، علوم تجربی ، دانش آموزان