بررسی تغییرات مکانی و مدل سازی فرسایش پذیری بادی در اراضی دشت سیستان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 307
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WATERSHED15_093
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400
چکیده مقاله:
فرسایش خاک یکی از عوامل اصلی تخریب اراضی (Land degradation) در زیست بوم می باشد و بر روی اجزاء زیست بوم ومدیریت پایدار آن بسیار اثر گذار هستند. لذا تخمین فرسایش خاک و میزان فرسایش پذیری آن می تواند در مدیریت اراضی بسیار موثرباشد. بدین منظور در این پژوهش با هدف بررسی تغییرات مکانی و مدل سازی فرسایش پذیری بادی در اراضی دشت سیستان تعداد ۹۸نمونه خاک سطحی (عمق ۱۰-۰ سانتی متری) به صورت نظارت شده تصادفی از مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انتخاب و برداشته شد.نتایج نشان داد متوسط میزان فرسایش پذیری خاک در منطقه مورد مطالعه ۳۷/۸۷ مگاگرم در هکتار در سال می باشد. همچنین بررسینیم تغییرنما پارامترهای مورد مطالعه نشان داد میزان فرسایش پذیری خاک و بخش فرسایش پذیر خاک در منطقه دارای ساختار مکانیقوی هستند که این امر نشان دهنده وجود فرسایش نظام مند و پایدار در منطقه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابوالفضل بامری
عضو هیئت علمی گروه علوم مهندسی خاک، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل