ارزیابی تغییرات کاربری اراضی شهرستان لالی با استفاده از الگوریتم حداکثر احتمال

نقشه های کاربری و پوشش اراضی شهری، افزون بر طبقه های مختلف کاربری با الگوهای مکانی، نوع و شدت استفاده از سرزمین را مشخص می کنند و می توان از آن برای برنامه ریزی های کنونی و آتی اراضی شهری استفاده کرد. هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات کاربری اراضی شهرستان لالی در یک بازه زمانی ۳۰ ساله (۱۳۶۶-۱۳۹۶) می باشد. جهت بررسی تغییرات کاربری در این بازه زمانی، از تصاویر چند طیفی ماهواره های لندست ۵، ۷ و ۸ مربوط به سال های ۱۳۸۰، ۱۳۶۶ و ۱۳۹۶ استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها و انجام پیش پردازش های مورد نیاز بر روی آن ها، به منظور تهیه نقشه کاربری اراضی در این سال ها تجزیه و تحلیل داده ها توسط الگوریتم طبقه بندی حداکثر احتمال صورت پذیرفت. یافته های به دست آمده هر سال، از طریق عملیات میدانی کنترل و نقشه کاربری اراضی در ۷ طبقه کشاورزی، مرتع، جنگل، کوهستان، مسکونی، رودخانه و سایر مناطق تهیه شد. سپس تغییرات رخ داده در هر کاربری در بازه های زمانی ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ ، ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۶ و نهایتا ۱۳۶۶ تا ۱۲۹۶ تعیین شد. نتایج به دست آمده از بررسی تغییرات نهایی نشان داد که سطح کلی پوشش های درختی و جنگلی در مقایسه با ابتدای دوره کاهش محسوس داشته اند که گویای جنگل زدایی در منطقه می باشد. در حالیکه، مناطق شهری، کشاورزی و مراتع سیر صعودی و افزایشی داشته اند که می تواند به دلیل افزایش توسعه شهری و روستایی و نیاز ساکنین به مسکن و افزایش زمین های کشاورزی و باغات باشد.

کلیدواژه ها:

شهرستان لالی ، الگوریتم حداکثر احتمال ، کاربری اراضی