بررسی و ارزیابی پیاده مداری با رویکرد توسعه پایدار شهری نمونه موردی : منطقه ۱ تهران (بخش رودبار قصران بلوار شاهد میگون)

تشویق به حرکت پیاده و ایجاد فضاهای پیاده گامی است در جهت رسیدن به شهر سالم . اما امروزه با پیشرفت فن آوری و افزایش حضور خودرو دستیابی به این گونه فضاها دشوار است.تحرک جسمانی و تقویت زندگی اجتماعی درنهایت منجر به سلامتی روحی شهروندان می انجامد. در این مقاله به بررسی و ارزیابی پیاده مداری با رویکرد توسعه پایدار شهری اشاره می کند چرا که افزایش تعداد خودروها باعث جدائی رابطه افراد در محیط های شهری گشته است شهرها در گذشته از قابلیت پیاده مداری بالایی برخوردار بوده و پیاده روی به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی مردم در داخل کانون های زیستی به دلیل کم هزینه بودن یا در دسترس بودن آسان برای کلیه اقشار جامعه به شمار می رفت. خیابان ها، محل حضور همه شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعی شان می باشد. به همین دلیل وجود آنها در شهر به ارتقاء تصویر ذهنی افراد از شهر کمک میکند. روش تحقیق از نوع توصیفی _ تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و بررسی کتب و مقالات معتبر می باشد .

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، توسعه پایدار ، فضای شهری ، میگون