بررسی عوامل ایجاد بازآفرینی در جهت مشارکت اجتماعی با تاکید بر پایداری - نمونه مورد مطالعه: شهر اسلامشهر

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 240

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AICT03_173

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400

چکیده مقاله:

سیر تحول مرمت شهری در دهه های اخیر، سرانجام این جریان را به سازماندهی و گردهم آوردن اقدامات خود در چارچوب بازآفرینی شهری رسانده است. بازآفرینی شهری، به مثابه روایتی فراگیر ویکپارچه از مرمت شهری، جریانی است که از یکسو به تمامی وجوه و محدودیت های امر توسعه در بطن شهر موجود توجه میکند و از سوی دیگر، به تدارک فرصت و استفاده از هر فرصتی برای تبدیل ساختن آن به ابزار یا راهی برای رسیدن به توسعه میپردازد. بازآفرینی شهری به دنبال حل مشکلات فرسودگی بافت های فرسوده شهری از طریق بهسازی به وسیله مشارکت های مردمی است و هدف ایجاد تفکر و عمل جمعی است که کار مشارکتی در بازآفرینی شهری فراتر از اهداف نوسازی عمل می کند . تحقیق حاضر با هدف بررسی ایجاد بازآفرینی در جهت مشارکت اجتماعی با تاکید بر پایداری در اداره امور شهر ها انجام می گیرد. بافت های فرسوده حاشیه ای اغلب در زمره مناطق محروم شهر از نظر اجتماعی، اقتصادی و کالبدی هستند و این امر عامل نارضایتی ساکنان، عدم پویایی و رونق حیات شهری در آن هاست. محله شهرک امام حسین (میان آباد) از بافت های فرسوده شهر اسلامشهر است . هدف مقاله حاضر که با روش توصیفی تحلیلی - (spss) و استفاده از تکنیک گروه های بحث انجام شده است، از آنجایی که محله شهرک امام حسین از انسجام اجتماعی بالایی برخوردار بوده و اکثریت افراد علاقه مند به مشارکت در طرح های بازآفرینی و نوزایی هستند، می تواند با برنامه ریزی و مدیریت صحیح، نقطه عطفی در روند بهبود شرایط کنونی این محله و بالابردن حیات اجتماعی و رونق اقتصادی آن از طریق مشارکت همه جانبه مردم باشد .

نویسندگان

مریم قالوجه

کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران مرکز