طراحی شهری خیابان ها با رویکرد انعطاف پذیری رویکردی جهت جذب توریسم

موضوع انعطاف پذیری در طراحی شهری را می توان با توجه به تغییرات ابعاد زندگی به عنوان راه حلی برای جلوگیری از گسیختگی تعاملات بین جامعه، مردم و فضای زیستی در نظر گرفت..اساسا انعطاف پذیری می تواند با تغییر نیازهای کاربران سازگار گردد و به درک نیازهای مورد انتظار کاربران با مشارکت آن ها در شهر منجر شود. هدف از این رویکرد خاص ، امکان انطباق نیازهای وضع موجود با نیازهای فیزیکی و روانی متغییر استفاده کنندگان فعلی و آینده می باشد. بدین منظور هدف از این پژوهش معرفی ابعاد طراحی شهری انعطاف پذیر می باشد و چگونگی نحوه ایجاد فضاهای جدید برای عملکردهای مورد نیاز و متفاوت با تغییرات ساده در ساختار کالبدی است.شیوه پژوهش توصیفی و تحلیلی و با مرور متون و بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای اسنادی می باشد و به جمعآوری اسناد، مدارک، اطلاعات موردنیاز پرداخته می شود. نتایج پژوهش حاکی از آنست که اساسا انعطاف پذیری در طراحی شهری واجد سه اصل تنوع پذیری، تطبیقپذیری، تغییرپذیری می باشد و همچنین تا زمانی که مدیریت گردشگری و توسعه آن واجد انعطاف پذیری در کالبد و روح شهر در نیاید و روابط بین دستگاه های متولی، به حالت یکپارچه و هماهنگ درنیاید، نمی توان انتظار توسعه منطقی و هماهنگ در زمینه گردشگری را داشت

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، انعطاف پذیری ، تنوع پذیری ، تطبیق پذیری ، تغییرپذیری