شناخت و جایگاه ناودان در ابنیه سنتی

ناودان، روزنی در پایین ترین نقطه بام و معبری در درون رخبام است، تا خروج نزولات آسمانی را از آن معبر میسر سازد. بدیهی است توجه به مرز و حدود و رعایت اصول همجواری، نقش ناودان را از یک سو و از سوی دیگر سالم بودن آنرا مشخص می کند. در پژوهش حاضر جزئیات در معماری مورد توجه قرار گرفته است. باید این نکته را در نظر داشت که همه جزئیات موجود در معماری هم با برنامه و هدفمند بوده و از مجموع آن همه جزئیات هدفمند، کلیات ماندگاری به وجود آمده است. با توجه به اهمیت ناودان این نکته قابل توجه است که بیش از ۵۰ درصد تخریب های ناشی از افتادگی ابنیه و بناهای تاریخی وجود اشکال در دفع و هدایت آب توسط ناودان ها است، که پس از تجمع آب ناشی از بارندگی، موجب شسته شدن خشت و گل و در نهایت ریزش سقف و دیوارهای همجوار خواهد شد. پس داشتن شناخت کافی از ملزومات ناودان در ابنیه سنتی اهمیت بسیاری دارد که به عنوان سرفصل مقاله حاضر مورد توجه واقع شده است

کلیدواژه ها:

ناودان ، فرهنگ ، روزن و شیار ، ابنیه سنتی