بررسی قابلیت ایده پذیری از طبیعت در طراحی موزه های تاریخی و فرهنگی (نمونه ی مورد مطالعه: موزه ی تاریخ و تمدن تالش)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 274

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AICT03_115

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400

چکیده مقاله:

پژوهشگران حوزه ی هنر و معماری همواره پیرامون مقوله ی ایده پردازی و روش های خلق ایده، کوشیده اند و بر ضرورت تحقیق و مطالعه در این زمینه تاکید کرده اند، چرا که بی شک در طراحی هرمجموعه ای داشتن "ایده"و"کانسپت"، عاملی مهم است که موجب انسجام طرح و انتقال مفاهیم مورد نظر طراح می گردد. این ایده ها در ساختمان هایی مانند موزه های تاریخی، با توجه به عنوان و کارکردآن ها و بسته به محتویات شان، معمولا از فرهنگ، تاریخ و هنری که در بناهای کهن آن سامان مستتر است نشات می گیرند. اما در برخی فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها به دلایل مختلف چنین بناهایتاریخی باقی نمانده است. بنابراین ایده های طراحی را باید از محلی دیگر اقتباس نمود. لذا این سوال مطرح است که، در چنین مواردی، ایده پردازی چگونه و با چه روش هایی محقق می شود؟ در اینراستا مقاله ی حاضر با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به بررسی این چالش در طراحی موزه تاریخ و تمدن تالش پرداخته و راه حل را در رویکرد زمینه گرایی زیست محیطی در فرآیند طراحی معماری وایده پذیری از طبیعت منطقه، که خود بستر شکل گیری این تمدن بوده است، می جوید و در نهایت، نگارنده، با هدف تبیین قابلیت ایده پذیری از طبیعت در طراحی یک موزه ی تاریخی، به وسیله ی ارایه ی یک آلترناتیو، سعی کرده است تا با ایجاد ارتباط بصری و فرمی میان طرح با بافت پیرامون و محیط طبیعی اطرافش، ویژگی ها و مفاهیم مربوط به فرهنگ و تمدن تالش را به مخاطب و بیننده انتقال دهد.

نویسندگان

محمد خادمی ارده

دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران