بررسی نقش بازآفرینی الگوهای معماری گذشته در هویت دهی معماری

با توجه به اینکه آثار معماری در اکثر شهرهای ایران به شکل تقلیدی و صرفا الگوبرداری نادرست از معماری خارجی در آمده است و ساختمان ها بدون توجه به هویت و فرهنگ و اقلیم طراحی میشوند نیاز به زنده سازی الگوهای معماری گذشته به شکل نوین در حال حاضر احساس می شود. بازآفرینی الگو ها به معنای زنده سازی موتیف ها و الگوهای معماری شامل تزیینات ، فرم ها ، الزامات اقلیمی ، نقشه های کاربردی و توجه به فرهنگ و هویت شهر است . بازآفرینی در حیطه ی معماری و طراحی، فرآیند علمی طراحی با استفاده از تجارب پیشین با بیانی نو، شیوه های پویا و متناسب با خواست ها و نیازهای هر زمان است. در بازآفرینی ابتدا باید خصوصیات و ویژگی های کالبدی و کیفیات فضایی دوران معماری مورد نظر بررسی شده، سپس به وسیله باورهای جمعی و فرهنگ معاصر مردم نسبت به آثار گذشته، بازآفرینی صورت گیرد. همین بازگشت به معماری گذشته می تواند به بهبود هویت دهی معماری که در حال حاضر مفهومی گم شده است، کمک کند

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، الگوهای معماری ، هویت دهی معماری .