بررسی شاخص زیست پذیری شهری براساس سیستم EIU در ایران و جهان

دوران مدرن و رویکرد های حاصل از آن موجب تاثیرگذاری برکیفیت های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی شهرها شده است. زیست پذیری در سیستم EIU به عنوان یک شاخص مهم برای سنجش کیفیت زندگی شهروندان عمل می کند. پایداری به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های موجود دراین سیستم نقش مهمی را در راستای مقابله با رویکردهای نامناسب دوران مدرن داشته است. دوران مدرن، پایداری و درنتیجه زیست پذیری شهرها را هدف قرار داده بود. ضرورت و اهمیت این پژوهش از آن جهت می باشد که همه ی شهر های جهان و ایران با مشکلات مختلف زیست محیطی، استثمار منابع طبیعی و رشد انفجاری جمعیت مواجه بوده وهستند و همین موجب کاهش کیفیت زندگی در سراسر دنیا شده است. هدف از این مقاله،علاوه بر معرفی سیستم، بررسی جایگاه ایران و سایر کشورهای جهان در رتبه بندی این سیتم می باشد، همچنین معرفی یک کانسپت نهایی برای جامع و کامل تر شدن مولفه های این سیستم است. این مطالعه، آنالیز تحلیلی ارزیابانه ای از رویکرد های گوناگون و درک عمیقی از زیست پذیری می باشد . این مقاله درنهایت قصد دارد به روشن سازی موقعیت هایی بپردازد، که ممکن است زیست پذیری را درموقعیت های مختلف شهری، بااستفاده از مولفه های پایداری، مراقبت های بهداشتی، فرهنگ و محیط زیست، آموزش و زیرساخت ها افزایش دهد. این مقاله، ادغامی متفاوت، ازدیدگاهی به دیدگاه دیگر درچشم انداز زیست پذیری شهری است. این درحالی است که بخش عمده ی مقاله، به تجزیه و تحلیل در شهرهای مختلف جهان وبررسی کلی کشور ایران وبحث درمورد مفاهیم مربوط به زیست پذیری و عنصر مهم تعریف کننده ی آن یعنی پایداری درمقیاس جهانی می باشد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری شهری ، پایداری ، شاخص EIU ، جهان ، ایران