عوامل موثردر فضاهای باز شهری برکیفیت گذراندن اوقات فراغت

با به وجود آمدن شرایط جدید اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در دوران جدید، اوقات فراغت به عنوان یکی از محورهای مهم زندگی مطرح شده است و کیفیت گذراندن آن اهمیت بیشتری یافته است.اهمیت اوقات فراغت و ارتباط تنگاتنگ گذران به صورت فعال در فضاهای شهری ¸ جایگاه اوقات فراغت در زندگی مردم ومشخص کردن نقش فضاهای باز شهری در گذران اوقات فراغت و بررسی فضاهای باز شهری بحث میشود که یکی از مهم ترین نیازهای روانی بشرشادمانی و نشاط است، انسان ها زندگی اجتماعی دارند و از این رو نیاز انها به شادمانی به صورت نیاز به زندگی و فعالیت درمحیطی سرزنده متبلور می شود، شهر به عنوان پیچیده ترین مکان اجتماعی ساخته شده به دست بشر نیازمند آن است که بافتی سرزنده داشته باشد، بافتی متشکل ازفضاهای متنوع باز شهری. درمباحثمختلف طراحی شهری تعاریف مختلفی ازسرزندگی درفضاهای باز شهری آمده است که هرکدام معیارهای کالبدی مختلفی را برای سنجش این ویژگی در اختیار طراحان منظر و محیط قرار می دهند، ولی آنچه اهمیت دارد تاثیری است که یک فضای باز شهری برکیفیت اوقات فراغت شهروندان گذاشته و آنان را به انجام فعالیت های مفید ازجمله سرگرمی هاو فعالیت های پویا در فضای باز شهری نماید و همچنین امکان انجام فعالیت های اقشار مختلف را در کمال امنیت فیزیکی و روانی فراهم می آوررد. شناسایی عوامل موثر در سرزندگی یک فضا می تواند در جهت تحلیل وضع موجود و تصمیمات آتی به منظور ارتقاء سطح کیفی فضاهای باز شهری و جلوگیری از تکرار نواقص در ساخت مکان ها و فضاهای باز شهر موثر واقع گردد. پژوهش حاضر درتلاش است به اهمیت فضاهای باز شهری بر کیفیت گذراندن اوقات فراغت شهروندان به عنوان عامل موثر در بهبود کیفیت فضاهای باز شهری بپردازد.همچنین به عوامل تاثیرگذار بر سرزنگی فضا و در نتیجه نشاط و شادمانی مصرف کنندگان آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

فضای باز شهری ، اوقات فراغت ، طراحی شهر